Nu het einde van het jaar nadert mogen we het wel eens gaan hebben over het liedje van het jaar. Never Look Back van Tom Gillam is kanshebber, maar bij deze ook Pure Sexual Thrill van nieuwkomer Edo Donkers. De singer-songwriter uit Amsterdam huurde voor het dampend-swingende nummer Pure Sexual Thrill de gitaarkunsten in van Stephen Bruton. De Texaanse gitarist leverde via email héél knap werk af aan producer Gabriël Peeters die met knippen en plakken de rest deed. Peeters doet meer. Hij zet de liedjes bijvoorbeeld in precies de juiste volgorde. Heel sterk is wat dat betreft de finale met het aanstekelijke countryrocknummer Reinvent Myself (autoliedje), het eerder genoemde Pure Sexual Thrill (kan van Giel Beelen tot Mart Smeets), boem-bats gevolgd door rust- en nadenk-moment Mother´s Hand, over (de dood van) Donker´s moeder. Een waardige slottoon.
Voor een debuut-plaat is Warning Signs ijzersterk. Het kan niet anders of Donkers heeft jarenlang zitten broeden en schaven aan zijn liedjes. Er lagen al wat nummers op de plank, de rest schreef hij tot rust komend op vakantie in Griekenland, waaronder de hommage aan zijn moeder. Eenmaal terug in Nederland fungeerde producer Gabriël Peeters als aanjager en zo gebeurde het dat de artiest met band eindelijk naar Léon´s Farm toog, een studio in Boekend, Noord-Limburg, die bekend staat om zijn warme klanken. Zo worden de Americana-liedjes ook aangekleed, tegelijk met zorg, niet in de laatste plaats door sterk akoestisch gitaarspel van Donkers zelf.
De gevarieerde luisterliedjes – de zanger-gitarist blikt terug op een onbekommerde reis naar Baltimore, maakt zich zorgen over de wereldpolitiek, steekt zichzelf een hart onder de riem en omarmt de liefde – worden op de juiste momenten doorspekt met af en toe steviger materiaal waarop hij zich ontpopt als een protegé van Bill Mallonee. Donkers´ stem mag beslist een tikkeltje ruwer en brutaler, maar dat staat de volgende conclusie niet in de weg: Warning Signs is van internationale klasse.
(Bart Ebisch) Hanx net, november 2007
