Sommige kenners van de Nederlandse muziekscène zullen misschien al wel twijfels gehad hebben over de muzikale toekomst van de singer-songwriter Edo Donkers. Het is namelijk al zeven jaar geleden toen we met “A Sense Of Home” voor het laatst een plaat van deze Hagenaar mochten verwelkomen en dat was destijds de opvolger van zijn debuutalbum “Warning Signs” uit 2007.
Maar op het hoesje van zijn nieuwe album “Fortress” legt hij fijntjes uit wat hij zoal gedaan heeft in die sabbatperiode. Hij is o.a. vader geworden van twee kinderen die veel van zijn tijd in beslag hebben genomen, maar daar heeft hij geen ene seconde spijt over gehad, want dat gebeuren is ook een inspiratiebron geworden voor het schrijven van nieuwe nummers.
Twaalf van die nieuwe creaties zijn op “Fortress” beland. Americana en folknummers met countryinslag die de nu 44-jarige Edo Donkers vorig jaar in een Utrechtse opnamestudio heeft opgenomen met producer Erik Spanjers die ook drums en percussie voor zijn rekening nam. Diens broer Roel Spanjers speelde op keyboards en Hammondorgel, terwijl Bart Wijtman op basgitaar meespeelde en Eric van Dijsseldonk op elektrische gitaar en slidegitaar tokkelde op zes tracks.
Het belang van de verhalende songteksten in de nummers van Edo Donkers kan niet genoeg benadrukt worden. Het is zijn manier om tot een expressie van zijn emoties en gevoelens over te gaan en die ervaringen met zijn luisteraars te delen. Dat enkele dit genre frequenterende artiesten als Townes Van Zandt, James Taylor en Jackson Browne als inspiratiebron dienst deden voor Edo Donkers moet dan ook niet als een grote verrassing gezien worden.
Zonder echte uitschieters op deze plaat te vermelden, willen we toch enkele van onze voorkeurliedjes aanhalen, zoals openingstrack “Back To The Muse”, de schitterende countryrockers “Face Of The Earth” (zie video), “Fortress Of Hope” en “Behold The Sea”. Verder is het volop genieten geblazen van de in troubadourstijl gezongen song “Fortress Of Songs” en van het door een zalig klinkende Farfisa-orgeltje begeleide “Lonely Out There” dat very much ‘Sir Douglas Quintet’ en ‘Texas Tornados’ is.
In de recensie van zijn vorige plaat zeven jaar geleden had ik het al over de gelijkenis van zijn werk met dat van Ted Russell Kamp, een nog altijd veel te onbekende Americana-artiest en geweldige singer-songwriter. Diezelfde vergelijking wil ik ook nu nog aanhouden en dat mag door Edo Donkers als een groot compliment aan de kwaliteit van zijn liedjes beschouwd worden. Maar ga ons a.u.b. nu niet nog eens zeven jaar laten wachten vooraleer met een volgende plaat op de proppen te komen.
(valsam) Rootstime.be, april 2017
